Будем надеяться, что все плохое перемелется. Держитесь.

Так хочацца, каб у яе ўсё было добра. Уколы яе амаль скончыліся. Ужо пачала есці, праўда ўжывае толькі рыбу вараную і адзін раз тварог з'ела. Спадзяюся, што праз пару дзён зусім ачуняе :)

Добавлено (01 Январь 2009, 20:00)
---------------------------------------------
Мы практычна вылечыліся, цяпер котка лашчыцца, добра есць і паціху набірае вагу. Ужо нават стала выцягвацца на падлозе ці на канапе і паказвае белы жывоцік :) І пастаянна лашчыцца, а спіць і на каленках, і на любых іншых частках цела :)

Знайшлі ў яе адмеціну на лапе, думаем, што скакала з вышыні. У нашага ката такая ж была (за птушкамі з балкона паляцеў...). Так што яна, пэўна, авантурная асоба :)

Другая навіна, сёння мы лёталі па кватэры. Прыходзіла ў госці кузіна з дзіцём і Марго як пачала скакаць, дык мы не маглі нарадавацца. Так што ад яе зараз усе ў захапленні.

А яшчэ мяне і сястру сустракае так: выгваецца на падлозе і паказвае белае пуза :) Пры ўсім гэтым страшэнна не любіць, каб яе бралі на рукі без дазволу Марго сама вырашае да каго і ў які момант ускочыць на каленкі. Вось зараз, напрыклад, я сяджу за кампутарам, я яна на каленках і вуркоча. У нас ужо нават такая вечаровая традыцыя з'явілася.

Так што ўсім тым, хто яшчэ вагаецца ўсяць ці не ўсяць жывёлу з Гурскага скажу. Бярыце абавязкова. Ваша любоў да іх вернецца стократна. Дарослыя жывёлы, натуральна, маюць свой характар. Але паназіраўшы за імі можна лёгка зразумець іх. Да таго ж яны ведаюць, што было "да таго" і адпаведна цэняць, што атрымоўваюць. Калі ласка, прынамсі заедзьце на Гурскага.

Дарэчы, праз колькі пасля выздараўлення можна рабіць стэрыялізацыю?

Добавлено (14 Январь 2009, 23:59)
---------------------------------------------

- Як бы кажа: ну вось, зноўку фатаграфуюць.

- Усё яшчэ фатаграфуюць???

Ну так приятно видеть Марго дома.
Очень интересная мордашка. И взгляд такой сознательный.

А Марго нашай палец у рот не кладзі :) Яна і зубкі пакажа, калі што не па ёй. Дзяўчынка з характарам. Сёння седзячы ў мамы на руках, актыўна размахвала хвастом, маўляў штосці не так. А пасля як шыкне :) Нават смешна стала. Затое цяпер, калі кусаецца, то ўжо не пракусвае скуру, а толькі паказвае, што не варта рабіць. Увогуле, думаю, што яна перастала нарэшце баяцца і засвоілася. Дарэчы, сёння быў месяц, як Марго у нас!!!

Добавлено (15 Январь 2009, 23:25)
---------------------------------------------
А хто можа змяніць/дадаць у тэму імя Марго?

а профіль у яе сапраўды прыгожы, ды і ўся яна прыгажуня А вашыя коцікі таксама цудоўныя!

Добавлено (18 Январь 2009, 01:07)
---------------------------------------------
Слухайце, а на Фауне за 10 дзён, што Марго там правяла, ёй глістоў ганялі? Проста яна стала есці, як не ў сябе, па 7-8 разоў на дзень. І стала больш агрэсіўная. Учора ўкусіла сястру.

Сёння я прыходжу - яна сустракае. Падае голас і вуркоча. Я з ёй размаўляю, усё добра. Адразу чышчу латок, пад канец працэдуры яна губляе цярпенне і пакусвае крыху мяне за руку - маўляў, хадзем ужо есці, дурная гаспадыня, да цябе што не даходзіць? Добра, іду на кухну і насыпаю корма (8мы раз за дзень). Есь, як з галоднага краю.

Я ўключаю тэлевізар, а яна да мяне і лашчыцца. Гладжу яе і размаўляю з ёй. Яна садзіцца побач, прытуляецца і напружвае ўсе мышцы і разумею, што зноўку нешта ёй не пасуе. Разварочваецца і зноўку спрабуе ўкусіць. Добра, думаю, можа ты яшчэ галодная. Дасыпаю ёй ежы і іду за кампутар. Што вы думаеце? Прыходзіць, залазіць на стол і лашчыцца (я вядома ўжо сачу за кожным рухам). Глажу, яна трэцца сваёй сківіцай аб вуглы (у яе можа ЗУБЫ чарговыя растуць??? ці можа БЛОХІ ўзімку? ), дапамагаю, дзе і што ў яе там свярбіць. Усё добра і так хвілін 5-8. І ўвесь час попу мне сваю падымае, галавой аб стол трэцца, а хвастом мне па носе. Кажаш прыбяры попу, на хвіліну прыбярае... Раптам разварочваецца і ўпівацца ў руку, а пасля яшчэ шыпіць... У мяне няма слоў! Рука абадрана і чарговая дзірка ад клыка. (вось жа вулічная істота!) Пачуццё гумаю яшчэ маю, але логікі ўжо не бачу. Бяру венік пагражаю і чытаю лекцыю, Марго збягае на пару хвілін пад стол перачакаць мой настрой. Толькі я сядаю за кампутар, яна вылазіць і накіроўваецца да мяне. Кажу, не трэба. Робіць выгляд, што мыецца (нібыта мы не ведаем яе маскіроўкі ) Пасля пераадольвае рэшты адлегласці яна апынаецца ля маіх ног. Я, вядома, ногі свае яшчэ хачу зберагчы Кажу, не, даражэнькая, ідзі паляжы і падумай. Пяць хвілінак яна паляжала і цяпер мыецца і абдумвае наступную стратэгію...

так што наша Марго робіць разведку боем і нас зараз выпрабоўвае...

П.С. Усё ж важна ведаць, ці могуць у яе быць глісты...